Doorgaan naar hoofdcontent

Meine Damen und Herren




Ons van geen kwaad bewust ...

Wir haben ein Problem  ...

"Het landingsgestel aan de neus van het vliegtuig wil niet inklappen.
We gaan nog eenmaal een rondje maken en proberen. Als het niet lukt moeten we terugkeren en landen.  Ik laat u weten wat we beslist hebben."

Slik. De kapitein zal wel weten wat hij doet zeker. Toch even spannend hoe dit gaat aflopen. We gaan terug vliegen. Jan zegt dat we eerst nog wat moeten rondjes draaien omdat we te zwaar zijn, lees teveel brandstof aan boord hebben voor een goede landing. Wat later door de piloot bevestigd wordt. We zullen nog een uur vliegen om 'fuel te dumpen' vooraleer we terug gaan landen in Kaapstad.

Intussen vliegen we boven de wolken waar de hemel weer mooi gekleurd wordt.







Ik besluit om Jans voorbeeld te volgen en ook een film op te zetten.

Ik kijk naar een film met Richard Gere waarin het hoofdpersonage het volgende citeert. Bernard Shaw: "Some people see things as they are,  and they ask why? I see things as they should be and I ask, why not?"

Nooit gedacht dat we zo snel Kaapstad zouden terug zien. OK, why not?
We landen er rond 19:30 (vertrokken om 17:40). De brandweerwagens staan klaar.
We staan veilig aan de grond en taxiën nu naar een plaats voor technisch nazicht.
Een ganse equipe genre VAB staat ons met zwaailichten op te wachten. De brandweer rijdt weg. Op zich al een goed teken.
Technische mensen komen aan boord en de piloot gaat mee kijken. Zijn vrij snel terug aan boord. Voor ons zit een jong koppel waarvan de man een been in de plaaster heeft.  Hij heeft blijkbaar redelijk veel pijn. Heb ermee te doen. Normaal duurt de vlucht naar Frankfurt zo'n 12 uur. We zijn nu al 2 uur achter op schema. En het koppel moet blijkbaar nog doorvliegen naar Wenen. Net als wij naar Brussel en ongetwijfeld nog heel wat andere passagiers ook nog een aansluiting hebben. Info over aansluitingen kan pas gegeven worden als de fix gekend is.
We zijn nog steeds aan boord. Een bus komt aangereden maar rijdt voorbij. We kunnen dus blijven zitten. De piloot heeft wel duidelijk zijn strepen al verdiend. Hij heeft er 4 op zijn mouw. Is dat een goed teken?
De oorzaak? Safety pin op de neus werd voor vertrek niet verwijderd waardoor landingsgestel niet kon ingeklapt worden.  We zijn intussen 'technically safe for flying' verklaard. Nu nog terug bijtanken en dan kunnen we een tweede maal vertrekken. Nooit gedacht dat we Kaapstad zo snel zouden terug zien.  Zal ongeveer nog een uurtje duurder.  Het is nu bijna 20 uur.
Omdat het nog even zal duren voor we wat te eten krijgen, pakken we alvast ons eigen proviand: een beetje resten van de macademianoten en een paar bananen: wat comfort food maw.
Het is nu ongeveer 21u, dus inderdaad een uur later voor het bijtanken en we gaan een tweede keer opstijgen. Om 21:30 is het eindelijk zover.
Als we eenmaal op kruissnelheid zijn volgt vrijwel direct het glaasje champagne. We krijgen ons avondmaal en kunnen indommelen en hebben verder een prima vlucht.
We zullen zon 11,5 uur vliegen ipv 12. En bij aankomst in Frankfurt is onze connectie naar Brussel al omgebooked.

De ratrace kan terug beginnen, weliswaar met een valies vol vuile was maar een rugzak vol fantastische herinneringen.

Wie is de volgende op stage ergens in een verre bestemming? Wij komen af!





Reacties

  1. Amai, dat was een spannende terugkeer ;-) En zo hebben jullie toch al 2 keer naar CT geweest. Welkom terug in België :-)

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten